Suriname - no spang!

Iedereen lijkt hier in Suriname wat langzamer te bewegen en vooral meer te lachen. We horen ergens dat als in Nederland iemand aan je vraagt en je zegt: ‘druk, druk, druk’ dan betekent dat dat het goed met je gaat. In Suriname zeggen de mensen: ‘alles rustig’ om aan te geven dat het goed met ze gaat. No spang: dat is Suriname. Het weer werkt mee, de muziek, het heerlijke eten, de overweldigende rustgevende groene natuur. Hier een verslag van onze 4 weken in Suriname. Binnenkort vertrekken we, precies een half jaar na ons vertrek uit Nederland, wederom uit een Nederlandstalig land. Op naar de witte stranden en blauwe zee van het Caribisch gebied.

We love Suriname!

Oud&Nieuw en verjaardag Rosalie

In Harbour Resort Domburg waar Nettie en Jelle ons ontvangen hebben we een fantastische tijd. We doen even helemaal niets, zwemmen veel in het heerlijke zwembad, eten de eerste dagen veel  bitterballen en drinken bier uit de Djogo’s (liter flessen Parbo bier). Na kerst gaan we inklaren in Suriname. Hiervoor togen we in lange broeken langs de MAS (Maritieme Autoriteit Suriname), naar de Vreemdelingenpolitie. Tussendoor Euro’s (30 p.p.) storten voor de toeristenkaart bij de Centrale Bank. Weer terug naar de Vreemdelingenpolitie en dan een stempel halen in ons paspoort bij de Militaire Politie. Het kost ons een ochtend, maar iedereen is overal vriendelijk en op de kantoren wordt veel gelachen. Misschien is iedereen al in de stemming voor Owru Yari (oudjaar), de dame bij de militaire politie zit al bijna swingend achter haar bureau, want vandaag gaat er al gedanst worden!!

De verjaardag van Rosalie vieren we ivm Owru Yari al op 30 december, met een zwemfeestje in de River Breeze bar bij de haven. Erg gezellig en er zijn erg veel (Nederlandse) kinderen, wie had dat vorig jaar gedacht!

Onze kleine pluis alweer 7 jaar! 

Heel veel cadeaus, waaronder gelukkig ook snoep voor onze snoepkont!

zwemfeestje met Hans (Vagebond) als entertainer

Owru Yari vieren we in Paramaribo, Oudjaar in Paramaribo is een begrip. 31 december is de stad vol en rijden er wagens met luide muziek rond en wordt er enorm geknald! Er worden oordopjes uitgedeeld om de oren te beschermen. Die gebruiken we niet alleen voor de knallen, maar ook voor de muziek die knalt uit diverse boomboxen die de plaatselijke jeugd heeft ingebouwd in de achterbak van de auto. Beetje Koningsdag gevoel, zeker door de regen die helaas de hele dag valt, maar het is gelukkig niet koud. We varen begin van de avond per korjaal weer terug naar Domburg om daar om 12 uur het glas te heffen op 2018. Wederom een bijzonder jaar voor de boeg vol nieuwe landen en nieuwe avonturen. Maar ook het jaar dat we weer terug gaan naar huis, daar kijken we met gemengde gevoelens naar uit ;-)

met z'n allen per korjaal naar Paramaribo voor Owru Yari

kids op de punt, op de achtergrond de Bosjesbrug

oordopjes in de aanslag, het knallen gaat beginnen!

Biertje drinken met de Dutch bemanning in de rode blubber.

't is net Koningsdag, Heineken bier (en Parbo bier), veel etenstentjes én regen!

auto's met boom-box in kofferbak zorgen voor een hoop herrie

Paramaribo

Paramaribo is geen bijzonder mooie stad, er zijn nog wel wat oude koloniale houten huizen, maar deze zijn bijna allemaal slecht onderhouden. Wat opvalt is dat er bijna alleen laagbouw is en dat de sfeer heel relaxed is. De synagoge staat naast de moskee, iets waar de Surinamers erg trots op zijn. Gezellig is het er wel, de mensen lachen en, niet geheel onbelangrijk, eten kun je fantastisch. Bijvoorbeeld bij de Javaan aan de Waterkant. Shoppen kun je hier ook goed als je wilt, er is een mooie boekenwinkel waar we Nederlandse boeken kunnen kopen. En er is een supermarkt vol met Nederlandse producten, Tulip! Fort Zeelandia is mooi, maar op de dag dat wij naar binnen willen, is het helaas gesloten. Best bizar dat hier een beeld staat van Koningin Wilhelmina, zij was aan het bewind toen de slavernij werd afgeschaft, maar toch. Het laat ook de vergevingsgezindheid zien van Suriname. Als Nederlander schamen wij ons wel eens voor wat 'onze' voorvaderen hier hebben aangericht, maar voor de meeste Surinamers is dit gewoon verleden tijd.

beeld van Paramaribo, weinig mooie gebouwen, wel veeel auto's

palmentuin: park met alleen maar palmen in het centrum

heerlijk Javaans eten aan de Waterkant in Paramaribo

Wilhelmina bij Fort Zeelandia

Jungle
We huren bij Domburg een auto en rijden een paar dagen rond in dit bijzonder groene land. Buiten Domburg vind je bijna alleen nog maar kleine nederzettingen en vooral veel bomen. We gaan een dagje naar Cola Creek, een super relaxed recreatiepark waar de kinderen zwemmen in cola-bruin water, terwijl het stort van de regen.

cola creek

Na oud&nieuw gaan we een paar dagen de jungle in. We rijden naar Atjoni (het einde van de weg) en
nemen daar een korjaal (lange houten boot) richting Boto Pasi. De dorpen langs de Boven Suriname River zijn alleen per boot bereikbaar, dus in de dorpen is geen auto te zien. Een 2 en een half uur durende tocht brengt ons in Botopasi, waarvan het zeker een uur regent. De stroomversnellingen zijn spectaculair.

De korjaal halte bij Atjoni

zoef zoef over de stroomversnellingen

Boto Pasi hotel: wat een mooi plekje is dit. We zijn de eerste dag de enige gasten en worden flink verwend door beheerder Bas en gids Lindey. Ze dollen met de meiden. De koks koken heerlijk eten. Wat een paradijsje! We maken een tocht langs enkele Marron dorpjes met Lindey. Marrons zijn afstammelingen van gevluchte slaven. De mensen wonen hier eenvoudig in Wosu's en wassen zichzelf en de (af)was in de rivier.

het beeld langs de rivier: vrouwen die de (af)was doen in de rivier

hotel Boto Pasi

onze Wosu 

chillen!!

ook de meiden komen tot rust!

dorpentocht met Lindey

Bas en Lindey zwaaien ons gedag, Lindey gaat Rosalie missen en laat er een traantje om.

Waterland

Na 2 weken in Domburg verkassen we naar Marina Resort Waterland. Wederom een fantastische plek. We liggen daar aan de steiger, wat het wat makkelijker maakt wat klussen te doen en water te tanken. We dachten hier 4 dagen te blijven, maar het worden er 8 omdat Rob de griep krijgt. Vier dagen lang ligt hij in bed met flinke koorts. Jungle feaver. Balen! Maar we zijn blij dat we nu aan de steiger liggen, zodat de meiden makkelijk van boord kunnen. Bij het resort is een strandje en geheel tegen onze principes in zwemmen ze in de Suriname rivier, ach, iedereen doet dat hier, dus het zal wel kunnen. Gelukkig worden ze niet aangevallen door piranha’s of kaaimannen! In de vijver van het resort woont een kaaiman en 's nachts horen we de brulapen, een zeer indringend geluid. De meiden ronden met de jongens van de Tijd de Zwemvierdaagse af en krijgen van Anouk een welverdiende
medaille. Etappes 1, 2 en 3 waren op de Kaapverdische eilanden.

laatste etappe van de zwemvierdaagse in de Suriname rivier

het strandje bij Waterland is super, de kids vermaken zich!

Commewijne en Cottica expeditie

We vertrekken samen met de Dingo voor een 6-daagse expeditie met onze eigen boot op de Commewijne en Cottica rivier. Een bijzondere ervaring. Enerzijds omdat het erg gezellig is om dit met de Dingo te ondernemen. We hebben een superleuke tijd met Martin, Dirma, Boaz, Joel en Daniel. We ankeren aan elkaar vast en varen af en toe zelfs een stukje aan elkaar vast. De stroming op de rivier is sterk, maar de rivier is overal heel breed en er is geen scheepvaart, dus we ankeren rustig midden op de rivier samen op het anker van de Dingo. We eten of borrelen vaak met elkaar en de  kinderen vermaken zich erg goed. Tijdens het varen (op de motor) doen we school, maar daarbuiten
genieten we van de rust van de groene omgeving. We zien veel mooie vogels, er zwemt een kaaiman naast de boot, een verdwaalde kikker op de boot; helaas zien we geen apen. Tussen de dorpen Alliance en Wanhatti zien we 2 dagen lang geen mens, geen boten, geen telefoonverbinding: rust! Een absolute aanrader deze tocht als je op zoek bent naar rust in de natuur. In het dorpje Wanhatti neemt pastoraal werkster Cornelly Eeswijk alle tijd voor een rondleiding door het dorp. Speelgoed waar niet mee wordt gespeeld geven we aan de school en in elke klas mogen de kinderen zich voorstellen. Leuk om te zien deze school; hele lieve leerkrachten die de kleine klasjes lesgeven. In de school geen ramen, zodat de wind heerlijk door kan waaien en het lekker koel is in de lokalen.
We sluiten de tocht af bij Frederiksdorp, een oude plantage, die prachtig is gerestaureerd en nu dient als resort. Hier is het ook prima ankeren en met de bijboot kunnen we aan wal komen. Voor 2,50 per persoon entree mogen we gebruik maken van het zwembad. Op een avond mogen we mee met een kaaimannentocht en zien wel 8 kaaimannen, waarvan eentje 1.80 groot. Ook zien we een prachtige uil.

ankeren kun je tussen Alliance en Wanhatti overal en ook midden op de rivier.
We ankeren aan het anker van Dingo, super gezellig!

ontbijt in de kreek bij Alliance

mooie vogel in de kreek bij Alliance

kaaiman vlak bij de boot

we zien onderweg veel gieren

kikker aan boord!

Rob op expeditie in een kreek bij het 1e eiland dichtbij Bethel

toch nog apen: slingerapen op de boot

vlakbij de dorpjes zien we na 2 dagen weer leven!

Rosalie rommelt graag met lijntjes op de boot

sluisje bij Alliance

weer terug in de bewoonde wereld, relaxen bij Frederiksdorp

En dan is het moment aangebroken om te vertrekken. De bedoeling is om samen met de Dingo naar Tobago te vertrekken, maar de middag nadat we zijn uitgeklaard ontdekken we een lek aan de schroefas. We schrikken, want er staat flink wat water onder de vloer! Alweer iets wat we van te voren hebben láten vervangen om lekkage te voorkomen! grrrrr. Rob probeert het te fixen, samen met Martin, maar het lijkt niet te lukken. We zijn bang dat we opnieuw met de boot het water uit moeten en een nieuwe Volvo Seal moeten laten komen. Dingo vertrekt, want het lijkt het op dat wij nog wel anderhalve week moeten blijven om alles geregeld te krijgen hier in Suriname. We verkassen van Frederiksdorp naar Domburg, maar onderweg is de lekkage minimaal. Geen idee hoe het komt, maar onder deze omstandigheden hoeven we het water niet uit. We maken hier de schoolweek af en vertrekken dan komend weekend alsnog richting Tobago. Misschien gaat de boot later nog een keer het water uit; eerst maar eens kijken hoe de lekkage verloopt. Dus gaan we, enigszins met pijn in ons hart, dit prachtige land verlaten. Troost is dat er nog zoveel moois op ons wacht…