update dag 17 t/m 19 naar de Azoren
Update dag 17 t/m 19 naar de Azoren
De langste tocht tot nu toe was die van Kaapverdië naar Suriname. Daar deden we 16 dagen over. Toen moesten we er niet aan denken dat de terugtocht nog langer zou zijn. Maar nu het zover is maken een paar dagen meer eigenlijk niet uit. Vanaf dag 1 kijken we al uit naar de aankomst, maar de dagen vliegen voorbij, dus ook deze laatste loodjes komen we wel door. Door veranderende wind en weer is deze tocht wel afwisselender dan de tocht naar Suriname. Ook doordat we geen enkele last hebben van zeeziekte is het allemaal beter vol te houden. De zwempauze halverwege heeft ons ook echt goed gedaan ,was een soort mini vakantie tijdens de oversteek.
Na de rustige zaterdag gaat het zondag weer waaien. Windje van achteren en we maken lekker voortgang, we lopen zo rond de 130/135 mijl per dag. De Bojangles loopt weer aardig op ons uit en dat is ok, we houden 6 x per dag even kort contact via de SSB. We puzzelen samen met Roelof en de Bojangles op de meest effectieve route qua wind, wat best lastig is met dagelijks wisselende gribfiles (windvoorspellingen) die we binnen halen via de satelliet telefoon of de SSB radio.
Maandag is het een prachtige zeildag, de zon schijnt regelmatig , maar we merken dat het steeds iets frisser wordt. De watertemperatuur is nog maar 21 graden, brrrrr. Vandaag is het voor het eerst echt een beetje fris, nadat ons gisteravond een koufront passeerde. De weersystemen zijn erg duidelijk zichtbaar met zo'n enorme horizon. Van ver zie je het front, een band bewolking, aankomen en naarmate deze dichterbij komt draait de wind en wordt het een stuk frisser. We horen dat het in Nederland volop zomer is. Ik denk terug aan vorig voorjaar toen het ook zo mooi weer was en ik met de kids bijna dagelijks met de buurtjes gezellig op het strand lag, terwijl Rob zich in het zweet werkte aan de boot, aansluitend met z'n allen BBQ'en. We hebben best wel weer zin om terug te gaan naar ons mooie stekkie zo vlakbij het strandje, zeker met zo'n mooi voorjaar. Door het discomfort die er toch altijd aan boord is, denken we daar nu extra vaak aan, maar als we straks weer aan land zijn en de Azoren kunnen gaan ontdekken, die volgens velen prachtig zijn, dan zal dat gevoel wel weer wegebben.
We hopen donderdag aan te komen in Horta, op het eiland Faial. De laatste loodjes gaan dus nu echt beginnen. Sinds vanmiddag hebben we te maken met tegenwind, dus ineens koersen we zuid-oost richting de Canarische eilanden... ook leuk, maar niet dit jaar. Enigszins frustrerend dat de wind op het laatste moment tegen staat en ook nog eens te hard om tegenin te motoren. We hopen dat de omstandigheden morgen gunstig zijn, zodat we er echt donderdag zijn.
De langste tocht tot nu toe was die van Kaapverdië naar Suriname. Daar deden we 16 dagen over. Toen moesten we er niet aan denken dat de terugtocht nog langer zou zijn. Maar nu het zover is maken een paar dagen meer eigenlijk niet uit. Vanaf dag 1 kijken we al uit naar de aankomst, maar de dagen vliegen voorbij, dus ook deze laatste loodjes komen we wel door. Door veranderende wind en weer is deze tocht wel afwisselender dan de tocht naar Suriname. Ook doordat we geen enkele last hebben van zeeziekte is het allemaal beter vol te houden. De zwempauze halverwege heeft ons ook echt goed gedaan ,was een soort mini vakantie tijdens de oversteek.
Na de rustige zaterdag gaat het zondag weer waaien. Windje van achteren en we maken lekker voortgang, we lopen zo rond de 130/135 mijl per dag. De Bojangles loopt weer aardig op ons uit en dat is ok, we houden 6 x per dag even kort contact via de SSB. We puzzelen samen met Roelof en de Bojangles op de meest effectieve route qua wind, wat best lastig is met dagelijks wisselende gribfiles (windvoorspellingen) die we binnen halen via de satelliet telefoon of de SSB radio.
Maandag is het een prachtige zeildag, de zon schijnt regelmatig , maar we merken dat het steeds iets frisser wordt. De watertemperatuur is nog maar 21 graden, brrrrr. Vandaag is het voor het eerst echt een beetje fris, nadat ons gisteravond een koufront passeerde. De weersystemen zijn erg duidelijk zichtbaar met zo'n enorme horizon. Van ver zie je het front, een band bewolking, aankomen en naarmate deze dichterbij komt draait de wind en wordt het een stuk frisser. We horen dat het in Nederland volop zomer is. Ik denk terug aan vorig voorjaar toen het ook zo mooi weer was en ik met de kids bijna dagelijks met de buurtjes gezellig op het strand lag, terwijl Rob zich in het zweet werkte aan de boot, aansluitend met z'n allen BBQ'en. We hebben best wel weer zin om terug te gaan naar ons mooie stekkie zo vlakbij het strandje, zeker met zo'n mooi voorjaar. Door het discomfort die er toch altijd aan boord is, denken we daar nu extra vaak aan, maar als we straks weer aan land zijn en de Azoren kunnen gaan ontdekken, die volgens velen prachtig zijn, dan zal dat gevoel wel weer wegebben.
We hopen donderdag aan te komen in Horta, op het eiland Faial. De laatste loodjes gaan dus nu echt beginnen. Sinds vanmiddag hebben we te maken met tegenwind, dus ineens koersen we zuid-oost richting de Canarische eilanden... ook leuk, maar niet dit jaar. Enigszins frustrerend dat de wind op het laatste moment tegen staat en ook nog eens te hard om tegenin te motoren. We hopen dat de omstandigheden morgen gunstig zijn, zodat we er echt donderdag zijn.
Reacties
Een reactie posten