Azoren > UK deel 3

Was in onze vorige blog alles nog rustig en de zeilpakken ongebruikt, hoe anders is het nu! Maar het begon rustig, want vlak voor onze douchebeurt maandag komt er tijdens de lunch een walvis langs. We liggen zonder motor aan rustig te dobberen en ineens zien we een spuit van het grote zwarte beest. Zo gaaf! Foto's volgen. De wasbeurt is heerlijk en daarna de pruttel weer aan. Dinsdag is er iets meer wind dan voorspeld, dus kunnen we heerlijk zeilen. Het weer is nog steeds zomers, maar niet voor lang. Woensdag wordt het langzaamaan kouder en het gaat ook harder waaien. Volgens de voorspellingen krijgen we woensdag op donderdag de hardste wind, dus reven we de zeilen flink. En niet voor niets! Omdat we aan de wind zeilen, wordt het al snel oncomfortabel en als in de vroege ochtend van donderdag een reuzegolf het nodig vindt onze hele boot te overspoelen en via de buiskap tot in de salon te komen, zijn we er klaar mee. Met de wind mee weglopen zou het comfort aan boord verhogen, maar dat zou betekenen dat we die afstand later weer moeten inhalen. We kiezen ervoor bij te van liggen (stil liggen met de neus in de wind en de fok bak, over de andere boeg). Dus zeilpakken aan en de strijd met de golven en de wind aangaan, om vervolgens een paar uur rust te hebben aan boord, dat is het wel waard! De wind trekt aan tot 26 knopen. Inmiddels zeilen we weer gewoon en is de wind afgenomen. Echt snelheid kunnen we niet maken deze overtocht, daggemiddelden van tussen de 100 en 115 mijl zijn wel even wat anders dan we gewend zijn. We denken dan ook pas maandag i.p.v. zaterdag aan te komen. 12 dagen i.p.v. 10 en dat is wel even een tegenvaller. We besluiten de Scilly's te skippen, want we krijgen bezoek van mijn (Conny's ouders) in Zuid-Engeland en willen niet het risico lopen vast te komen te liggen op de Scilly's. We koersen op Penzance, oostelijk van Landsend.
Positie 17:00 utc: 46.51 N / 13.15W. Cog 95 graden, sog 4,0 knopen