Een prietpraatje over het weer en een update.

Een praatje over het weer, daar houden wij Nederlanders wel van. Het weer is ook wel onderwerp van gesprek tijdens onze reis. We rekenen natuurlijk op 14 maanden zomer. Ex-vertrekkers vertelden ons dat we echt geen lange broeken mee hoefden te nemen, nou eentje dan misschien. We blijven echte Nederlanders en zeuren gewoon even lekker over het weer. Ook weer tijd voor een verse update.

Dit weer willen we het wel elke dag! (Portimao, PT)

Dekbeddenweer
We beginnen in Frankrijk met 'lekker' Nederlands zomerweer. Windje, wolken, frisjes. Op zich prima hoor, want hierna gaat het toch alleen maar bloedheet worden. En alles beter dan de zomer van 2017 in Nederland! In zuid Bretagne verwachten we al wat meer warmte, maar daar is het zowaar nog frisser, zeker de nachten. En ja hoor, eenmaal in Spanje, in A Coruna, is het zomer. Bleek dat we daar geluk mee hadden, want volgens de locals regent het daar 40% van de tijd. Maar wij wanen ons al in de tropen, de dekbedden worden in de vacuüm zak onder de lattenbodem weggestopt, om er pas over een jaar weer uit te komen. Oeps, iets te vroeg, want nog voordat we A Coruna verlaten worden de nachten kouder. Regelmatig doen we in de Spaanse Ria's de kachel aan 's ochtends, want in 15 graden school doen is toch wel wat koud. Overdag blijft het weer wel érg aangenaam, altijd boven de 20 graden en in de zon echt lekker warm. Maar de watertemperatuur van 15 graden is toch wel erg fris en maak ook het zeilen erg koud. Dus zeker 's nachts hebben we altijd mutsen en handschoenen aan.

Maar nee hoor, we klagen niet, het zonnetje schijnt elke dag. En alles beter dan het s....weer in Nederland. Maar toch, waar blijven die bbq's op het strand, die zwoele zomeravonden? Zwoel is het trouwens wel regelmatig; onder mijn fleecekleedje binnen in de boot 's avonds met een aflevering van Baantjer als slaapmutsje. Erg knus en gezellig, maar toch, waar blijft de echte zomer? Portugal, dat moet zomer brengen! Dus op naar Porto. Daar is het zeker prachtig weer, als het niet mistig is en die mist kan daar elk moment van de dag op komen zetten. Maar nee hoor, we klagen niet, we zetten gedwee de kachel aan en wanen ons in korte broek toch gewoon in de tropen.

Maar dan ineens in Cascais nabij Lissabon zijn we ver genoeg zuid voor de zwoele zomeravonden. Yes!! de bikini kan weer uit de kast, een duik in zee! oh nee! nog steeds zo koud! m'n handen vriezen er bijna af na een rondje om de boot. De kinderen gaan af en toe wel zwemmen, maar het is toch stiekem wel erg koud en regelmatig komt er een verkleumd hoopje ellende aan boord smeken om een warme douche. Maar nee hoor, klagen doen we niet.

Maar dan toch, eindelijk, sinds 2 weken is alles goedgekomen, hier de Algarve. Hoge temperaturen, heerlijk zwemwater en zwoele zomeravonden. En nu? nu hoor je ons niet meer klagen hoor. Nou ja, af en toe, midden op de dag als de zon zo brand en het zweet van je lijf gutst ;-)

Verslagje van de afgelopen weken
In Lissabon krijgen we 30 september een week lang Jeroen, de broer van Rob aan boord. Daar lagen we prachtig bijna onder de rode 25 Abril brug. We doen een dag dierentuin met de kids en een dagje Lissabon. Op zich mooi, maar als we het vergelijken met Porto een stuk minder gezellig omdat het zo groot is. Toch leuk om te zien en zeker om met eigen boot de rivier de Taag op te varen.

binnenkomst in Lissabon! wow!

Torre de Belem (Lissabon)

we lachen, want we leven nog na een ritje in de tuktuk op de snelweg!

Na Lissabon doen we een 'proefvaart' met Jeroen, het gaat goed, hij voelt zich af en toe wel een beetje zeeziek, maar gaat dan gewoon even liggen en zo zit hij de rit uit. In Sesimbra liggen we naast de Linde en zij willen een nacht door naar de Algarve. Jeroen ziet het ook wel zitten en we besluiten dat ook te doen. Dus een nacht door en zo komen we woensdag 4 oktober aan in de zomer in de Algarve! We ankeren daar een paar dagen bij een soort waddengebied bij Alvor samen met de Linde, de Dingo en de Quiset. Gezellig én lekker: de kids spelen met elkaar (en met Hans en Carla) en Carla van de Linde maakt voor iedereen een portie citroen tiramisu. Zie hun blog hierover. Ook ontmoeten we de bemanning van de Heavy Metal, een boot die we zelf bijna hadden gekocht, we volgen de boot al een jaar dus leuk om nu met de bemanning een borreltje te kunnen drinken!

Traktatie van oom Jeroen: pizza en spaghetti

het prachtige Alvor

het privé strand van de kids (en ons droomhuis) in Alvor

Maar helaas merken we als we in Alvor aankomen en we onszelf na een nacht doorvaren willen trakteren op eieren met spek, dat de motor heeft gelekt. De eieren die onder de vloer liggen, zijn namelijk nat. Gelukkig is het water net onder de vloerdelen gebleven, dus blijft het interieur droog, maar het betekent wel dat alles onder de vloer zout is en dus schoon moet worden gemaakt. Een hele klus! En we moeten uitzoeken wat de lekkage veroorzaakt. Gelukkig komt buurman Tom van de Alcatraz even kennis maken en hij blijkt er verstand van te hebben. De warmtewisselaar lekt en er moeten nieuwe onderdelen voor komen. We besluiten de haven van Portimao in te varen. De levertijd van de onderdelen is bijna een week. Portimao is fantastisch, het strand is naast de deur, geen straf dus om hier even te moeten blijven liggen. We besluiten een auto te huren voor een paar dagen. Handig, want nu kunnen we Jeroen wegbrengen. Hij gaat de laatste dagen van zijn vakantie naar een appartement bij Vale de Lobo. De kids mogen daar ook nog een nachtje logeren, dus wij hebben een dagje voor onszelf! We nemen het ervan en gaan samen naar het strand, uit eten en de volgende dag rijden naar we de bergen bij Monchique.

Als de kat van huis is... 

de bergen in bij Monchique

De meiden zijn erg verdrietig als oom Jeroen weer naar huis gaat. Wat hebben ze een lol gehad met elkaar! En wij vonden het ook erg gezellig dat hij aan boord was en dat we ons bootleventje aan hem konden laten zien. Hij heeft het helemaal meegemaakt, inclusief een nacht doorzeilen. Het zeilen en bootleven is niet zijn ding en oceaan zeilen stond niet op zijn bucketlist, maar hij kan hem er op zetten en direct afchecken!

altijd lachen met oom Jeroen

Het motoronderdeel is er 11 oktober en 12 oktober komt monteur Tom helpen om de onderdelen te plaatsen. Helaas blijkt er nog een onderdeel te missen en moeten we dus nog eens 5 dagen wachten op de levering. We krijgen nogmaals bezoek van Emmanuelle en Eric (uit Madrid). Ze komen zaterdag aan boord en varen mee naar Alvor, onderweg stoppen we langs de kust en gaan met de bijboot de rotsen verkennen, het is prachtig.

de mooie caves tussen Alvor en Portimao

captain Rob aan het stuur

captain Eric on the wheel

Gezellige boel nog steeds in Alvor. De Dingo (die ook nog even in Portimao was en waar we weer wat gezellige dagen mee hebben gehad inclusief BBQ en logeerpartij, dus ja hoor, nog een avondje voor onszelf) ligt er ook weer en de Linde (die deze baai 'ons dorp' noemt), de Heavy Metal en ook ontmoeten we de gezellige bemanning van de Sun-ra. Er is zelfs nog een NL boot met kids aan boord, de Zeester, twee tienermeiden die heel stoer hun brugklassen zelf aan boord gaan doen.
We vieren in Alvor de 9e verjaardag van tweeling Joel en Daniel van de Dingo. Het is een topdag met knutselen, zwemmen, vliegeren, suppen en als klap op de vuurpijl mogen ze in de band achter de motorboot van Willy van de Sun-Ra hangen.

leren figuurzagen tijdens het partijtje van Boaz en Daniel

Nu zijn we terug in Portimao en is het onderdeel binnen én al direct gemonteerd. De motor lekt niet meer en we hebben zin om door te gaan. We waren van plan 8 oktober te vertrekken uit de Algarve, maar dat wordt dus nu bijna 2 weken later (19 oktober). We twijfelen de laatste dagen erg aan een tussenstop in Marokko. Enerzijds omdat we veel vertraging hebben opgelopen, Valerie toevallig vriendjes kan ontmoeten op Lanzarote én omdat er nu een weergat lijkt te zijn om vrij goed richting de Canaries te zeilen. Dus hebben we zojuist besloten dat we morgenmiddag gaan vertrekken naar Lanzarote, waar we hopelijk maandag (23-10) in de loop van de dag zullen aankomen. 4 nachten op zee, onze langste oversteek ooit, dus best spannend. Als het lukt zullen we onderweg eens een blog proberen te posten.

prachtige avond in Alvor

Twee weken Algarve en we beginnen een kleurtje te krijgen!