Gezellig verwaaid in Duinkerke

Ondanks de vermoeidheid en de laatste klusjes die eigenlijk nog niet helemaal af zijn gaan we maandag 24 juli in de avond de Noordzee op. Best wat gespannen, want het is het eerste tochtje van het seizoen en hét echte vertrekmoment uit Nederland. Het moment waarop we echt alles achter ons gaan laten. We drinken een dag voor vertrek geen koffie en alcohol, en slikken gember en hoge dosis vitamine C. Vlak voor vertrek nemen we een Spaanse Biodramine zeeziekte pil en hopen op een rustige tocht met wind in de rug. Bij het verlaten van de havenmond bij IJmuiden staat de regenboog aan de lucht, dat geeft hoop op een behouden vaart. De tocht is mooi, we zien veel regenbuien langs de kust, maar wij houden het droog. In de nacht komt toch de zeeziekte, we hangen regelmatig over de reling, maar de volgende dag in de middag neemt het gelukkig alweer af, maar dan zijn we ook al bijna op onze bestemming: Duinkerke. We stuiven op het voorzeil de goede kant op, dus 21 uur na vertrek leggen we moe, maar zeeeeer voldaan aan in Frankrijk, Duinkerke. We zijn nu echt vertrokken!

We leggen aan naast de Tijd in de haven Grand Large, die daar toevallig ook een half uur eerder is aangekomen. Dit zijn mede-vertrekkers die we al kennen van de vertrekkersdag en waar de kids al weken naar uitkijken, want er zijn 2 vriendjes aan boord: Tim en Jelle. Wat een gezelligheid. Het ziet er naar uit dat we voorlopig niet verder kunnen, want de voorspellingen zijn de komende 2 weken een harde zuidwester wind. Maar wat maakt het uit? Wij hebben de tijd! Eigenlijk stiekem wel lekker dat we nu gelijk verwaaid liggen, want er lagen nog wat klusjes en we zijn nog wat vermoeid.

Agapè gezellig naast de Tijd in Duinkerke

Het is gezellig met Anouk en Michiel van de Tijd, we verkennen de omgeving, gaan naar het strand, het dorp in en vanmiddag met de kids naar het Aquarium. We hebben tijd om de laatst klussen te doen, de boot te poetsen, lekker te koken, uit te slapen, te Minecraften (de kids dan) enzovoort. Tijd! dat hebben we de laatste maanden niet veel gehad en dan met name vrije tijd, dat je gaat nadenken, goh, wat zou ik nu eens gaan doen. Heerlijk!
We bellen naar de moeder van Rob die jarig is en missen het eerste feestje thuis, best even gek. Letty heeft veel te veel eten over, tja, wij waren er niet...

Normaal gesproken is verwaaid liggen éventjes leuk, maar de druk van het einde vakantie hijgt altijd in je nek. Nu is er alleen maar tijd. We willen graag voor 1 september de golf van Biskaje over, maar niets hoeft, we willen eind oktober op de Canarische eilanden te zijn, maar zelfs dat hoeft niet. We balen zelfs niet van het frisse weer, want er staat ons nog genoeg warmte te wachten. Kortom, we maken pas op de plaats en hebben zeeën van tijd. We maakten de afgelopen jaren in Spotify een playlist, af en toe zullen we een toepasselijk nummer met jullie delen. Mocht je de lijst willen beluisteren, we hebben hem openbaar gemaakt en heet Zeilreis Agape. Hieronder het nummer voor dit moment: 'Zeeën van tijd' van Guus.