Kaap Verden Suriname: een enerverend begin

We hebben een super goede start donderdagavond rond 18:00 uur, lekkere wind en we duiken een stuk richting het zuid-westen. Maar helaas wordt Rosalie in de nacht ziek met een flinke diarree en koorts. Dat duurt de hele dag en ziet er niet zo goed uit vinden wij met 16 dagen oceaan voor de boeg. We zoeken contact met de Radio Medische dienst in Nederland via onze satelliet telefoon en besluiten antibiotica te geven en koers terug te zetten. We balen er enorm van, maar hebben geen andere keuze. Na contact met medezeilers om ons heen en nog een arts aan de wal besluiten we niet vol gas terug te gaan, maar rustig aan op te kruisen noordwaarts en af te wachten hoe Rosalie zich de volgende ochtend voelt. Achter ons liggen nog 3 Nederlandse boten, we hebben SSB contact en we proberen in de ochtend bij elkaar te komen, dan zullen we besluiten of we doorgaan of terug. Het mooie is dat er aan boord van de Bojangles een intensive care arts is en aan boord van de Vagebond een intensive care verpleegkundige die ons van advies kunnen voorzien. Helaas komt er nog meer pech en krijgen we tijdens een manoeuvre in de avond de schoot(lijn) van het voorzeil in onze schroef. Motor niet meer te bedienen. Reden te meer om naar de andere boten te zeilen, zodat Rob bij licht het water in kan. De Vagebond ligt bij daglicht precies naast ons en Rob (de held) duikt het water in onder de boot! Heel wat met die golven, maar met 2 duiken krijgt hij de lijn los! Met blauw haar van de antifouling komt hij weer aan boord, staat hem best goed. Ben super trots op hem en blij met de support vanaf de Vagebond die rondjes om ons heen voer, mocht Rob af drijven.

Rosalie is gelukkig weer opgeknapt, ze drinkt goed, de koorts is gezakt dus we besluiten door te gaan. De rest van de dag komen we bij van alles wat er is gebeurd. Gisterenavond leek er nog een einde te komen aan deze oversteek, nu koersen we heerlijk met 3 boten om ons heen richting Suriname! We genieten weer, de meiden kijken film. Helaas krijgt Valerie vandaag ook last van diarree, maar is niet zo ziek als Rosalie. Ook op de andere Nederlandse boten horen we over gelijksoortige klachten, een venijnig virus dus en behoorlijk besmettelijk. Rob en ik wassen de hele dag door onze handen in de hoop dat we het niet ook krijgen.

We hebben inmiddels in bijna 2 dagen tijd 220 mijl afgelegd, waarvan zo'n 36 uur terugvaren is geweest. We liggen nu op 150 mijl vanaf de Kaap Verden, nog zo'n 1800 mijl voor ons. Een dag vertraging op ons schema, het wordt echt spannend of we kerst in Suriname halen, want ETA is nu 24 december en dan moeten er geen windstiltes komen. We voelen ons goed en vol goede moed gaan we door! Liefs vanaf de Agape.

Positie op 9-12 om 16:15: 15.35N – 27.14W