Weg uit Europa: Kaap Verden

We komen met onze bijboot aan op het strand. Tien jongetjes staan te springen om onze bijboot te bewaken. Degene die ons als eerste helpt wijzen we aan. "I guard you boat, capitaine". Prima, betalen doen we achteraf. We lopen een andere wereld in. De meiden kijken hun ogen uit, half afgebouwde huizen, zwerfhonden overal en kinderen in schooluniform. We namen met moeite afscheid van La Gomera, maar nu we hier op de Kaap Verden zijn vinden we het ook weer geweldig. Overal waar we komen vinden we wel iets moois waar we van genieten, dat maakt deze reis zo mooi. Hieronder een verslag van de Kaap Verden. Afrika, een nieuw continent om een klein stukje van te ontdekken.

Het strand en ankerplaats op Sal

Sal
Na de sublieme overtocht vanaf La Gomera (zie eerdere blogs die we elke dag schreven onderweg) komen we zondag 19 november aan op Sal, het meest noord-oostelijke eiland van Kaapverdië. Het lijkt een kale boel vanaf het water. We nemen ons voor de eerste avond aan boord te blijven, maar direct bij aankomst worden we welkom geheten door de Antares en de Tijd en laten we ons overhalen aan de kant uit eten te gaan. Tja, de horeca en de gezelligheid blijven overal aan ons trekken en vertegenwoordigt een belangrijk onderdeel van het verkennen van een nieuwe omgeving/cultuur. Dat én het feit dat uit eten meestal heel goedkoop is, vinden we een goed excuus om aan de verleidingen van de horeca toe te geven. We hebben een heerlijke avond en besluiten ter plekke dat we de verjaardag van Valerie een dag eerder vieren omdat dan alle kids er nog zijn van beide boten. In het dorpje Palmeira is het die avond gezellig, er wordt gegeten, gedanst, gedronken! Eerste indruk van dit eiland, de mensen en het eten is goed.

Verjaardag Valerie
Volgende dag dus feest! We maken Oreo taart en brownies, versieren de boot en openen een flesje kinderchampagne voor de kids en een flesje Moët voor de volwassenen. Valerie krijgt veel leuke cadeaus en er wordt gezwommen in het heerlijke warme water tot het bijna donker is. Een zeer geslaagd feestje.

Valerie 10 jaar: partijtje!

flink verwend 

zwemfeestje!

ook in de kuip is het gezellig!

een terrasje pakken op Sal op Val's verjaardag

een heel blije tiener!

Op dinsdag is haar echte verjaardag en dat vieren we met z'n viertjes. We gaan een met een taxibusje op en neer naar Aspargos, een mooi stadje waar we heerlijk lunchen. Het leuke is dat je in veel restaurantjes niet kunt kiezen wat je eet. In dit restaurant staat kip op het menu, met rijst, frites en salade. Overal waar we komen is het eten eenvoudig, maar het vlees en de vis weten ze altijd heerlijk te kruiden.

School@sea Aquaparel
De dagen erna doen we school, wat niet altijd lekker loopt op het moment. We zitten een beetje in een impasse. Rosalie vindt standaard alles wat nieuw is moeilijk en begint dan te huilen, maar als ze het door heeft werkt ze hard. Valerie vindt alles saai op dit moment en is niet vooruit te branden. We doen allen het noodzakelijke taal en rekenen, dus de leuke dingen van school vervallen, maar daar staan heel veel excursies, zwempartijtjes, feestjes, borrelen vriendjes tegen over, maar dat zien ze op dat moment natuurlijk niet. Ach, op de boten om ons heen met kids gaat het al niet anders, maar toch is het wel jammer dat de kids het af en toe gewoon niet zo kunnen waarderen allemaal, maar ja, het was ook ons gekke idee, dus dat snappen we ook wel. Als ik iets verander in het lesprogramma en af en toe een kwartiertje wat leuks toe voeg duurt school iets langer, maar zijn de leerlingen (en dus ook juf) een stuk tevredener!

Sao Nicolao
Na Sal zijn gaan we naar Sao Nicolao, een prachtig eiland. We ankeren bij Tarafal. We maken een prachtige wandeling van een paar uur van Cachaco naar de hoofdstad en we genieten enorm van het natuurschoon, de aardige en behulpzame mensen, de geluiden, de horeca, etc. Een nieuwe wereld die we ontdekken en waar we het ook weer erg leuk vinden.

Start van de wandeling met in de verte de hoofdstad

onze kleine berggeit

de natuur is overweldigend

Valerie spot bijzondere kaktussen

kijk, daar komen we helemaal vandaan

We blijven een dag of 5 op Sao Nicolao en gaan ook nog een dag naar  Naturalis park Monte Gordo, waar we door een drakenbloedbomenbos het hoogste punt van het eiland beklimmen. De meiden blijken wederom goede klimmers, alleen Rosalie wordt door onze gids en chauffeur Elvis (aka Rasta) het kaatste stukje op de rug mee genomen. Wat een super aardige gasten en wat hebben de meiden een lol met ze, zie foto’s.

verwaaide hoofden van de rit in de pick-up truck en achter een drakenbloedboom

winderige klim naar de top

we did it!

prachtige rit in de pick-up

lol met de chauffeur

nieuwe vrienden gemaakt met chauf en gids

Op het blog van de Tijd kun je een mooi stukje lezen over Casa Aquario van de Nederlander Henny Kusters, waar we een heerlijke culinaire avond hebben: beter kan ik het niet opschrijven. Net als Henny worden we een beetje verliefd op dit eiland, dus met weemoed nemen we afscheid.

uitgebreid diner bij Casa Aquario in Tarafal op Sao Nicolao

Mindelo 
Op naar Mindelo, waar we nu samen met veel Nederlandse boten liggen te wachten om de oversteek te gaan maken naar Suriname. Mindelo vinden we niet heel bijzonder, wel is er een mooie speeltuin en een mooi wit strand en rondom de boot is het heerlijk zwemmen op de ankerplaats. Helaas gaat niet alles goed, bij 1 boot wordt ingebroken en een andere boot is ‘s nachts  overvallen aan boord op het eiland Santiago, waar ze noodgedwongen moesten stoppen vanwege een ziekenhuisbezoek. We vangen ze op bij aankomst in Mindelo. Iedereen is extra op z’n hoede. We starten een buurt whatsapp groep en zetten ‘s nachts de marifoon aan zodat we elkaar kunnen oproepen als er iets is. We houden ‘s nachts de luiken dicht en zorgen dat we voor donker weer in de buurt van de haven zijn. Overdag is het in de stad helemaal niet gevaarlijk en kun je prima (alleen) over straat.

de meiden voetballen met de plaatselijke jeugd

In de baai komt de Thalassa van de echte school@sea binnen. Anouk van de Tijd regelt een bezoek en we vinden het erg gaaf om te zien hoe deze 4 en 5 havo/vwo leerlingen 6 maanden onderweg zijn op dit grote schip. We drinken een biertje met de kapitein en de kids appelsap met de leerlingen. Dit lijkt ze ook wel wat. Nou, dames, ga maar vast sparen, want het kost 20K voor 6 maanden aan boord. Maar sowieso een onbetaalbare ervaring denken wij.

voor vertrek nog ff pizaatje eten tegenover de haven met NL crews

Zoals het er nu uit ziet gaan we morgen (7 december) beginnen aan dé oversteek. Dit is de tocht der tochten waar we al die tijd zo tegenop zagen en nu is het gewoon weer de zoveelste oversteek. Wel een lange, maar we hebben er eerlijk gezegd best zin in. Deze zal naar verwachting 16 dagen duren, dus de snelle rekenaar heeft dan al uitgerekend dat we hopen kerst in Suriname te vieren, we hebben ons in ieder geval al aangemeld voor het kerstdiner op 24 december bij de haven in Domburg.

Tijdens de oversteek zullen we weer regelmatig een update posten op ons blog.